0. Eigen tekst. Deze kun je plaatsten bij onze betaalmodule., 01. Wie in gedachten leeft is niet dood, dood is alleen degene die vergeten wordt, 02. In stil verdriet, ‘k vergeet je niet, 03. Voor al de liefde en trouw die ik had van jou, 04. Voor de wereld was hij slechts die ene, voor ons was hij de hele wereld, 05. Niemand weet hoeveel we van je houden, en van jou blijven houden, 06. Je warm hart is nu stil, maar de liefde die jij ons gaf, vergeten wij nooit, 07. In hart en geest ben jij nabij, en toch blijf jij het allermooiste in mij, 08. Voorgoed uit ons midden, maar altijd in ons hart, 09. Nu heb jij je ogen gesloten rustig en stil, zoals je van ‘t leven hebt genoten, 10. Zoals gisteren eens was, zal morgen nooit meer zijn, 100. Jij was ons verdriet en troost, ons gesprek, ons lied. Voor altijd dachten we, maar zo was het niet, 101. Er is de pijn om het gemis maar we hebben uw warm hart als erfenis, 102. De herinnering blijft zoals je was, in eenvoud sterk en groot, 103. Dwars door de stille leegte klinkt de echo van jouw lach, 104. Je blijft geborgen in onze herinnering, 105. Veel fijne herinneringen verzachten ons verdriet, 106. Zo dicht bij, maar aan de andere kant ook zo ver weg, 107. Ook al ben je van ons heengegaan, jij zult als de mooiste regenboog hoog aan de hemel staan, 108. We weten dat het leven verdergaat, maar jouw luisterend oor en wijze raad missen we elke dag, 109. Leven is als sneeuw, je kunt het niet bewaren. Troost is dat je er was, uren, maanden, jaren, 11. De goedheid van een vader is hoger dan een berg, de goedheid van een moeder dieper dan de zee, 110. Waar je ook bent heengegaan, in ons hart blijf je voortbestaan, 111. Je was er altijd, je was er heel veel, je was er voor iedereen, en nooit teveel, 112. Soms zou ik willen dat gisteren nooit voorbij ging, omdat vandaag alles zo anders is, 113. Als de draad wordt doorgeknipt voel je pas de diepte van verbonden zijn, 114. Er is een schakel die de dood niet kan verbreken, liefde en herinnering leven altijd voort, 115. In een leven vol inhoud en door wilskracht omgeven, heeft hij (zij) alles wat hij (zij) bezat teruggegeven voor ’t eeuwig leven, 116. Een bijzonder mooi en rijk leven is plotseling afgesloten, 117. Ons zonnetje in huis is achter de wolken verdwenen, maar jouw warmte zullen wij altijd blijven voelen, 118. Er is een boom geveld, hij zuchtte ruisend als een kind terwijl hij viel, nog vol zomerwind, 119. We zullen je missen in dit leven, maar altijd om jou blijven geven, 12. De zon ging onder voor het avond werd, 120. Waar de zon de hemel raakt, en een lijn getrokken wordt tussen blauw van zee en lucht, daar ben je gebleven, 121. Sporen in het zand, het tij dat keert, verdwenen voetstappen, blijvende herinneringen, 122. Bij elk afscheid wordt een herinnering geboren, 123. Het geluk is van glas, juist als het eindelijk glanst, breekt het stuk, 124. Als we naar de sterren kijken zullen we aan je denken, en van hieruit alle liefde naar je wenken, 125. Je was als een kaars vol licht, warmte en gezelligheid, die nu is opgebrand, doch jouw uitstraling zal blijven tot in eeuwigheid, 126. Aan een tere draad van tranen, rijg ik stil de maanden van gemis…, 127. Belangrijk is niet alleen de weg die je gaat, maar ook de sporen die je achterlaat, 128. Heel bijzonder, heel gewoon, gewoon een heel bijzonder persoon…, 129., 129. Weinig nemen en veel geven, geslaagd ben je in je leven, je hebt ons een goed voorbeeld gegeven, 13. Het leven van een mens is als een kaars in de wind, 130. Een stoel blijft leeg, een stem blijft zwijgen, maar in mijn hart zal je altijd blijven, 131. Zoals hij (zij) leefde is hij (zij) heengegaan, eenvoudig en tevreden, 132. Een vader is vaak een rots in de branding, altijd sterk en altijd paraat, daarom is het best moeilijk dat hij ons voorgoed verlaat, 133. Voor altijd op een speciale plaats in ons hart, 134. Nu tel en omhels ik die intense momenten die we samen deelden, 135. Mooi zijn de herinneringen die blijven, 136. Als je de moed opgeeft, vergeet dan niet : de herinnering leeft, 137. Alleen wie achterblijft weet hoe afscheid klinkt, 138. Fijne herinneringen geven ons kracht, 139. Verhuizen aan het eind van ’t leven is gaan en alles laten staan, 14. Wij hadden jou zo graag in ons midden, 140. Hoe mooier de herinnering, hoe pijnlijker is ons verdriet. We danken je voor wie je was en wat je in ons achterliet, 141. Groot is het verlies, beperkt zijn onze woorden, 142. Zo lief, zo klein, zo mooi, zo fijn, zo zal je altijd in onze gedachten zijn, 143. Het verdriet verdwijnt, de liefde leeft voort, 144. Een lichtje zal er altijd zijn, en dat ben jij. Je hoort er voor altijd bij., 145. De vreugde die je in ons leven bracht zal altijd bij ons blijven., 146. De lege plek, het doet zo’n pijn, maar in gedachten zal je altijd bij ons zijn, 147. Waarom jij ? We zullen het nooit weten, we zullen je missen maar nooit vergeten, 148. Een lichtje zal er altijd zijn en dat ben jij. Je hoort er voor altijd bij, 149. Altijd actief, volop in het leven. Steeds positief, altijd alles gegeven, 15. Uw leven brak als een roos in de storm maar uw gedachtenis blijft dankbaar in ons hart bewaard, 150. Je was bij ons, je bent er nog, 151. Opeens stond de wereld even stil, deze zal nooit meer dezelfde zijn, 152. In een zee van liefde geboren, op golven van liefde gestorven, 153. Bedankt voor je liefde, zorgen en trouw. We blijven in gedachten eeuwig bij jou, 154. Afscheid is terugblikken op mooie momenten, 155. We danken je voor wie je was en wat je in ons achterliet, 16. Jou vergeten kunnen wij niet, wij leven verder met een stil verdriet, 17. Toen je zei : “Eens komt de dag dat ik jullie moet verlaten”, wist ik niet dat die dag zo dichtbij was, 18. Slaap zacht je hebt het verdiend, je vocht tot aan je laatste zucht, 19. Zoveel sterren aan de hemel, zoveel liefde hebben wij van jou gekregen, 20. In ons hart en gedachten blijf je bij ons, 21. We missen uw diepe goedheid maar bewaren uw warmte in ons hart, 22. Woorden voor zoveel verdriet zijn er niet, 23. De pijn om het verlies zal blijven, ook als heel het land in maart en mei opnieuw in bloei zal staan, 24. Zoals de zon dankbaar is voor de warmte zijn wij dankbaar voor de goedheid die jij ons gaf, 25. Je liefde was steeds een gouden moment in ons leven, 26. We zullen je missen, elke dag, maar in ons hart zal je blijven bestaan, 27. Lieve vader (moeder), wij danken u voor dit mooie leven. Wij kunnen u niets meer geven maar u gaf ons veel om verder te leven, 28. Jouw leven was zo heel gewoon maar juist daarom zo echt en schoon, 29. Met diepe dankbaarheid denken wij aan u terug, 30. Je was voor ons een schat en leeft voort in ons gebroken hart, 31. Als elke druppel kon zeggen hoezeer we je missen, dan regende het elke dag, 32. Als liefde en herinneringen een brug konden bouwen, dan klommen we naar de hemel en brachten je terug, 33. Achter mijn stil verdriet glinstert nog steeds iets van uw schoonheid, 34. Wanneer je doodgaat hoef je niet te sterven, als er maar mensen je warmte en liefde erven, 35. Als je sterft verdwijn je niet, want zoveel herinneringen blijven, ook na de tijd van verdriet, 36. Gedenken is : elke gedachte als een bloem schikken tot een ruiker van herinneringen, 37. Als een zon die ondergaat, zo ben je van ons heengegaan, 38. Ook al ben je ver weg, in ons hart blijf je bestaan, want alle herinneringen zullen nooit verloren gaan, 39. Wanneer je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en je zult zien dat je huilt om wat je vreugde schonk, 40. Ga nooit heen zonder te groeten, ga nooit heen zonder een zoen, wie het noodlot zal ontmoeten, kan het morgen niet meer doen, 41. Je vriendschap en gezelligheid blijft in ons leven, ‘t is de leegte eromheen die verdriet blijft geven, 42. De zon die jij bracht in ons leven zullen wij nooit vergeten, 43. We weten dat je op ons wacht, en met mooie herinneringen in onze gedachten, wordt onze pijn een beetje verzacht, 44. Verder leven in het hart van hen die je liefhebt, is nooit sterven, 45. Het leed haar (hem) te hebben verloren mag ons niet doen vergeten, het geluk haar (hem) gekend te hebben, 46. Opgetild tot boven regenbogen, blijf je een synoniem van liefde, 47. In het gevoel van nooit vergeten, vind ik parels van je liefde weer, 48. Afscheid nemen is met zachte vingers dicht doen wat voorbij is en verpakken in goede herinneringen., 49. We zullen je missen, maar in ons hart zal je met ons samenblijven., 50. Voor ons blijf je hier, diep in ons hart, 51. Hoe kan het leven, dat zo zonnig was, opeens zo droef en donker worden., 52. Het leven was mooi met jou, moeilijk wordt het zonder jou., 53. Leven is: vast willen houden en toch los moeten laten., 54. Altijd samen, nooit alleen, onafscheidelijk, altijd één., 55. Wat op liefde is gebouwd, vergaat niet., 56. De band is zo sterk, het afscheid zo moeilijk., 57. Sterven is geen afscheid nemen van het leven, wel van de tijd., 58. Zoveel verdriet, nu rest ons warm en gelukkig, de herinnering aan jou., 59. Het is ons geleend, de vele mooie dingen, ons eeuwig bezit zijn de herinneringen., 60. Zoveel wilde je nog doen, zoveel wilde je nog leren, zoveel wilde je nog ontdekken en nu is je weg al ten einde., 61. Geen schat op aarde is groot genoeg om jou te vervangen., 62. Afscheid nemen en scheiden, zijn dingen die door ’t hart snijden., 63. Plots ging je heen, onuitsprekelijk verdriet, vergeten zullen we je niet., 64. Zijn (haar) werk, zijn (haar) kracht, zijn (haar) interesse voor het leven, hij (zij) heeft er alles voor gegeven., 65. Haar (zijn) hart was ruim en goed met een gulle lach naar het leven., 66. Zij (Hij) bewaarde altijd de moed om het beste van zichzelf te geven., 67. Wat het leven heeft verenigd, kan de dood niet scheiden, 68. Leven zonder jou kent geen vreugde, 69. De herinneringen aan jou weerspiegelen je leven, 70. Het leven geeft, de dood neemt, herinneringen blijven, 71. Tranen kunnen ons verdriet niet doven, 72. Onze wegen zijn gescheiden, maar onze harten blijven samen, 73. Als vrienden gingen we door ’t leven, als vriend blijf je (bij ons) leven, 74. De goede herinneringen aan jou verzachten de pijn, 75. Wat ons ogen niet meer zien, blijft ons hart voelen, 76. Jouw leven was mijn hele bestaan, Hoe kan ik nu verdergaan, 77. In het boek des leven is het eind niet beschreven, 78. Achter tranen van verdriet, schuilt de lach van de herinnering, 79. Eens was je de zon in huis, nu ben je de zon in ons hart, 80. Door mijn tranen heen lijkt alles wazig, scherp blijft het profiel van jou, 81. Je beseft pas in de avond, hoe mooi de dag is geweest, 82. Moeders gaan maar sterven niet, ze leven om liefde te geven, 83. Een boek, zo groot, zal nooit bestaan, om te beschrijven wat jij voor ons hebt gedaan, 84. Jaren zijn voorbij gegleden, toch weten wij beslist, jij wordt nog zo vaak gemist, 85. Er klonk in jou een levenslied, een echte vriend vergeten wij niet, 86. De nacht wisselt met de dag, het licht met de duisternis, maar de herinnering aan jou blijft, 87. Wie voortleeft in het hart van de zijnen, kan nooit uit het leven verdwijnen, 88. Niets kan de leegte van een afwezigheid vullen, maar dankbaarheid verandert de pijn der herinnering in stille vreugde, 89. Voorbij de wolk van mijn verdriet, licht jouw gelaat soms even op, 90. Alle goedheid, alle genegenheid, bouwt eeuwigheid, 91. Je woorden dragen verder… je handen geven voort…, 92. Weet dat onze tranen een zee vormen van mooie herinneringen aan jou, 93. Ik huil om jou, ook als ik lach. Het gemis dat blijft echt iedere dag, 94. Ik huil om jou, ook als ik lach. Het gemis dat blijft echt iedere dag, 95. Het leven is slechts een knipoog in de tijd, daarna zijn we allen samen, voor altijd, 96. Nu jouw levenswind is geluwd, zalven de mooie herinneringen onze wonde en bittere pijn, 97. De mooiste bloemen bloeien vaak in het verborgene, 98. De stilte die je achterlaat is groot, maar in ons hart blijf je leven, 99. Als je door de nacht gaat zonder één ster, denk er dan aan dat boven de wolken iemand naar je glimlacht